Column: tijd

'Wat gaat het toch allemaal hard hè?' Bij iedere verjaardag is het steevast mijn moeder die deze zinsnede na twee of drie glazen rode wijn uitspreekt. 'Ik weet nog toen' en 'dat waren nog eens tijden' volgen vaak kort daarop. Mijn moeder is hip in puurste vorm, althans dat vindt ze zelf want ze heeft een iPad, maar heeft wel een sterk gevoel van nostalgie. Ik heb hetzelfde.

Ik kan in de kroeg zitten met vrinden van weleer en dan uren ouwehoeren over vroeger. Over onze gekke oude trainer bij het voetballen, waarom ons stamcafé ons stamcafé niet meer is en hoe de spits van Zelhem C1 ook 's weer heette. En ja, toen gaf ik een verkeerde pass, dat weet ik Remy. En Sjoerd, dat spiekbriefje bij Frans 2 was pure noodzaak, dat weet jij, dat weet ik.

Toen ik mijn grote blazende vrind deze week opstartte, bleek er heel wat meer aan internetgeschiedenis op te staan.

Niet zelden raakte ik zo in een melancholische bui als afgelopen week. Niet vanwege drank in de kroeg, maar omdat ik mijn gangkast aan het leegruimen was. Daar stond namelijk nog een oude computer te verstoffen. Een oude AMD Athlon 1250 Mhz-topper met een moederbord goedkoper dan een gemiddeld kratje bier. Desalniettemin heeft dit blazende monster mij door mijn studententijd gesleept.

We tekenen 2006. Ik was verliefd op mijn huidige vriendinnetje, woog structureel 6 kilo teveel aan bier en deed verdomde weinig, behalve nachtenlang de game Call of Duty 1. Op de door 'Computer Shop Arnhem' zo zorgvuldig gebouwde 1250 Mhz pc, dus.

WinAmp en Ares
Althans, dat is wat ik me ervan herinner. Toen ik mijn grote blazende vrind deze week opstartte, bleek er heel wat meer aan internetgeschiedenis op te staan.
Wie gebruikt er anno 2013 nog WinAmp? En Football Manager 2006, dat was een klassieker. En het gehele eerste seizoen van Prison Break stond keurig in AVI-formaat in een mapje op mijn bureaublad, binnengehengeld via Ares, een van de laatste der P2P-mohanikanen als tegenhanger van Kazaa.

Tegenwoordig zijn er nieuwsgroepen, stream je Spotify en zijn we al drie miljoen versies van Call of Duty verder.Bovendien heb ik in mijn broekzak een telefoon zitten die betere hardware heeft dan mijn studentenpc van 6 jaar geleden. En tv kijken, dan doe je allang niet meer op je gare 1024x768 monitor: als je niet op zijn minst Homeland, Mad Men of Californication via PLEX in Full HD streamt naar je gigantische plasma, hoor je er niet meer bij. 

Langzaam begin ik weer te verlangen naar vroeger. De romantiek van het downloaden van 1 specifiek liedje. Inbellen via Zonnet. Breezah-taal in je msnnaam. Man, wat gaat het toch hard. Ik drink vanavond met mijn moeder een glas wijn. Of twee.