Column - Een sok op Vaderdag

Zondag is het vaderdag. En dat is te merken. Onze mailbox stroomt al dagenlang vol met de meest fantastische cadeautips van fabrikanten en pr-bureaus.

Schrijft u even mee:

• Een Sandisk SD-kaart, om ‘elk uniek moment vast te leggen op de camera’.
• Een tafelbureaulamp t.w.v. 200 euro,maar hij heeft dan wel de alom bekende IF Product Design Award gewonnen.
• Een cappuccinoapparaat van 700 euro, maar dan krijg je ook de perfecte espresso.
• En, als klap op de vuurpijl, een opbergbak voor mijn voetbalschoenen met het hoofd van bijvoorbeeld Mark van Bommel erop. 

Ik ben benieuwd wie dergelijke producten uitkiest. En nog meer naar de collega of manager die de cadeauzoekspecialist complimenteert met zijn of haar keuzes: “Een mooie vondst die SD-kaart. Zou ik ook wel cadeau willen krijgen voor Vaderdag.” 
En: “Een espressoapparaat van zevenhonderd euro. Dat kan wel eens een hit worden. Een koopje.”

Je begrijpt: ik heb het helemaal gehad met die vercommercialisering van Vaderdag en het gebrek aan originaliteit. Ik hoor in mijn omgeving dat ik niet de enige ben die steeds meer een hekel krijgt aan de commerciële verminking van Vaderdag. 

Vaderdag is van oorsprong ook helemaal geen commercieel feest. Naar verluidt is Vaderdag voor het eerst in Amerika gehouden door Sonora Smart Dodd, die haar vader, een oorlogsveteraan, wilde eren.Hij was weduwnaar geworden, nadat zijn vrouw in het kraambed bij de geboorte van het zesde kind gestorven was. Sonora was geïnspireerd doorAnna Jarvis, die een jaar eerder een Moederdag had gelanceerd.Deze historie is afkomstig van Wikipedia. Dus of het helemaal waar is, weet ik niet, maar het is in ieder geval te mooi om dood te checken.

Waar het om gaat, is dat de basis van Vaderdag echt is. Dat hier vervolgens commercieel van wordt geprofiteerd, daar heb ik geen problemen mee. Wij hopen deze dagen ook dat jullie massaal BesteProduct.nl bezoeken om een cadeau voor jullie vaders uit te zoeken. Maar wees een beetje origineel graag.

Wat originaliteit betreft gaan de punten deze week naar Piet Kerkhof, de winkelketen voor schoenen en kleding. Zij deden een onderzoekje waaruit blijkt dat elke man gemiddeld zeven enkele sokken in zijn kast heeft. Een onderzoeksresultaat dat op de voornamelijk door mannen bevolkte redactie wordt onderschreven. Zeven is wat mij persoonlijk betreft zelfs nog aan de magere kant. In tegenstelling tot enkele van mijn collega’s ben ik – jaren nadat mijn vrouw al was afgehaakt – gestopt met het bij elkaar zoeken van de juiste zwarte sokken. Zwart is zwart en het verschil in motief aan de binnenkant ziet niemand.

Maar goed, bij Piet Kerkhof kun je deze week een enkele 'eenzame' sok inleveren en krijg je een gratis paar cadeau. Ondanks dat de actie voor een sok geldt, vind ik hem origineel en sympathiek.

Al kan deze actie natuurlijk nooit op tegen de cadeaus die ik zondag ga krijgen van mijn dochters. Die zijn al weken aan het knutselen en kleuren. Zondagmorgen veel te vroeg presenteren ze vol trots het resultaat.

Ik hoop dat de cadeauzoekspecialisten van de fabrikanten en pr-bureaus dit ook een keer mogen meemaken. Dan sturen ze ons nooit meer lijstjes met onzinnige cadeautips.