Recensie - APP de Film
Een filmrecensie op een consumentenwebsite over producten. Dat lijkt een beetje gek. Maar de film ‘App’ is een terechte uitzondering. Het is namelijk de eerste bioscoopfilm die gebruik maakt van ‘het tweede scherm’. Simpel gezegd: je krijgt extra informatie op je mobieltje.
Een filmrecensie op een consumentenwebsite over producten. Dat lijkt een beetje gek. Maar de film ‘APP’ is een terechte uitzondering. Het is namelijk de eerste bioscoopfilm die gebruik maakt van ‘het tweede scherm’. Simpel gezegd: je krijgt tijdens de film extra informatie op je mobieltje.
APP vertelt het verhaal van een studentenmeisje met een lichtelijke verslaving voor haar mobiele telefoon. Hoofdrolspeelster Anna (actrice Hannah Hoekstra, bekend van tv-serie 'Volgens Robert' ) whatsappt en mailt zich scheel tijdens college en dat vindt de gemiddelde suïcidale hoogleraar Filosofie niet leuk. En dus neemt de telefoon wraak. Uit het niets staat er een levensgevaarlijke applicatie op de telefoon. De app Iris – draai de naam voor de gein eens om, Apple fanboys – neemt het heft in eigen hand en laat telefoonwinkels ontploffen, mietert ghettoblasters in zwembaden en toont de hele wereld dat studentes weleens vreemdgaan met leraren.
Tot zover het (weinig intellectueel verheffende) plot. Veel interessanter is de manier waarop de film gepresenteerd wordt. Want naast het traditionele kollosale bioscoopscherm kun je ook op een veel kleiner schermpje nog meer van de film bekijken. Downloadt een applicatie op je telefoon of tablet en je krijgt tijdens APP de film exclusieve -hier komt een naar woord- content tot je. Dan moet je denken aan extra videootjes, maar ook whatsappgesprekken tussen hoofdrolspelers, telefoons die op uiterst precaire momenten overgaan en meer van zulks. Op die manier heb je nog meer het idee dat je in de film zit.
Werking
De werking van de door Service2Media gemaakte app is vrij uniek: de film in de bioscoop zendt (ultrasone) geluiden uit die voor het menselijk oor niet te horen zijn, maar voor de smartphone wel. Op die manier weet de APP-app (woordgrapje) wanneer het op welk moment specifieke beelden of teksten moet tonen. Zo trilde de telefoon bijvoorbeeld meermaals wanneer er in scènes naar beveilingscamera's werd gekeken. Zag je in de daadwerkelijke film een totaalshot met een stuk of acht monitoren, toonde de smartphone één beeld. En bij een zelfmoordpoging was iedereen in de film alles druk door aan het YouTube'en. Voilà: je smartphone toont zo'n videootje.
Dan de vraag, zit je te wachten op zo'n second screen tijdens het kijken van een film? Nou, in deze vorm eigenlijk niet echt. De extra content, hoe uniek en exclusief ook, was eigenlijk maar magertjes. Een paar filmpjes, wat flitsende tellertjes - dat was het wel. Het switchen tussen mobiel en bioscoopscherm creërde zelfs wat ergernis. Typerend is de openingsakte waarbij schijnbaar een meisje verschrikkelijk, heel erg, ontzettend dood gaat. Ik zeg schijnbaar, want op dat moment zat uw scribent nog even naar de Iris-app op zijn smartphone te koekeloeren. Een knal, wat bloed - en dat is alles wat ik zag.
Dat kun je natuurlijk onder de noemer van 'suspense' gooien, maar het bleek achteraf een vrij belangrijke scène die het hele verhaal enigszins in perspectief zette. Komt nog eens bij dat je telefoon constant aan staat. Los van het feit dat je accu dat vermoedelijk niet zo leuk vindt, levert het ook nog een praktisch probleem op, want je legt de telefoon automatisch op je schoot. En ik was, zo bleek na een mini-onderzoekje in bioscoop Tuschinsky tijdens de première niet de enige. Hierdoor ben je gewoon minder gefocust. Een gemiddelde voetbaltrainer zou zeggen dat je een stuk lager in de concentratie zit, op deze manier.
Ik zeg schijnbaar, want op dat moment zat uw scribent nog even naar de Iris-app op zijn smartphone te koekeloeren.
Eenrichtingsverkeer
Toch zijn er wel hele toffe dingen voor een second screen te bedenken. Bij APP is het vooral eenrichtingsverkeer, de film zendt uit en jij kijkt. Maar wat als je met je smartphone het verloop van het verhaal kunt bepalen? Ongetwijfeld een uitermate dure grap, er moeten tig keer meer scènes worden geschoten, maar het maakt de interactie en daarmee de lol een stuk groter.
Paul van Loon schreef spannende kinderboeken waarbij je zelf kon bepalen wat er met de hoofdpersoon gebeurde. Televisieserie Baantjer bood ooit kijkers de mogelijkheid zelf de moordenaar te bepalen. Hoe gaaf zou het zijn geweest als jij kon bepalen of lead character Anna in deze film wel of niet de reddende engel uit hangt?
Het had de verhaallijn in ieder geval een stuk meer diepgang gegeven. Want de film zelf? Laten we het erop houden dat Hannah Hoekstra gewoon een bloedmooie vrouw is en dat is altijd prettig kijken. Maar wanneer een app als een soort van De Lift revisited mensen kan uitmoorden, dan haak ik persoonlijk al snel af. Met of zonder second screen.
De film APP is vanaf 4 april in de bioscoop te zien. De app is te downloaden via www.appdefilm.nl. De app is beschikbaar voor iOS en Android.
Trailer App - de Film