Ger de Gram
Ger de Gram
Redacteur

Column - Leeslampje

Door: Ger de Gram | 3 augustus 2012 09:25

Een knisperende bladzijde omslaan. De kaft aanraken. De geur van oud papier ruiken. Stiekem een vouwtje in de hoek van de pagina maken, wanneer ik even geen zin meer heb om door te lezen. Een boek moet aan te raken zijn. Het is meer dan alleen letters op papier. Dacht ik.

Een knisperende bladzijde omslaan. De kaft aanraken. De geur van oud papier ruiken. Stiekem een vouwtje in de hoek van de pagina maken, wanneer ik even geen zin meer heb om door te lezen. Een boek moet aan te raken zijn. Het is meer dan alleen letters op papier. Dacht ik. 

Van een vriend kreeg ik voor mijn verjaardag een leeslampje. Een uitermate kek exemplaar, die met een druk op de knop volautomatisch naar de juiste stand beweegt zodat je met gemak een hoofdstukje of wat kan consumeren. Een echte gadget, zei mijn vriend. Beetje jammer is alleen dat na het lezen van nog geen drie hoofdstukken in een oud boek van Maarten Spanjer het led-lampje het begaf. Wat nu? De oplossing bleek dichterbij dan ik dacht.

Ik vergat de basis; eens lekker lezen.

Marcel van Roosmalen's 'Geef Me Nog Twee Dagen' was een dag of twee eerder te verkrijgen via de webshop van Voetbal International op de iPad, dan dat hij fysiek in de winkel lag. Ik kon de verleiding niet weerstaan en besloot het boek te downloaden. Ik was direct verkocht.

Criticasters
Niet alleen was ik de eerste die het boek uitgelezen had, maar ook ervoer ik het genot van lezen op een tablet. Criticasters hebben genoeg redenen om het niets te vinden. Het scherm is in de zon niet te lezen, je maakt in tegenstelling tot een e-reader geen gebruik van e-ink, wat vermoeiend is voor je ogen en bovendien ligt een tablet iets minder prettig in de hand dan een dik boek. Het is allemaal waar, maar dat laat onverlet dat ik het lezen van een boek op de iPad uitermate prettig vond. Waarom?

Ik neem een tablet altijd en overal mee. Ik kan dus waar ik maar wil een paar bladzijdes verslinden. Ben ik een uur te vroeg voor een persconferentie? Ik pak de tablet erbij en lees een hoofdstukkie uit Herman Koch's 'Het Diner'. Lig ik in een stinkend tentje bovenop een berg in Frankrijk, hoef ik me geen zorgen te maken over de lege batterijen van mijn zaklamp. Het scherm van de iPad is licht genoeg om een column van Mart Smeets te lezen. Simpel gezegd: met de komst van de iPad ben ik op leesgebied veel en veel flexibeler geworden. Ik lees daardoor een stuk meer dan voorheen. 

Basis
De technologische vooruitgang veroorzaakte dat ik de lol van het lezen even vergat. In plaats van er een boek bij te pakken, checkte ik mijn smartphone voor de laatste tweets. Ik greep naar mijn laptop om via niet nader te noemen websites en nieuwsgroepen series en films te downloaden. Ik vergat de basis; eens lekker lezen. Zoals een TomTom er uiteindelijk voor zorgt dat je geen idee meer hebt waar je eigenlijk naar toe gaat, maakte alle gadgets mij wars van het verdrinken in een boek.
Totdat onbedoeld Voetbal International mij de oplossing bood. De tablet als boek. Het is een fijne oplossing. Heb ik niet eens een leeslampje nodig. 

Deel dit bericht:
Tags